| ابعاد و تجارب جهانی هوشمندسازی در کشاورزی؛ درس آموخته هایی برای ایران |
| کد مقاله : 1188-13CIAES (R1) |
| نویسندگان |
|
یداله صادقی *1، ناهیده باقری تبار2 1پژوهشکده تحقیقات راهبردی 2ندارد |
| چکیده مقاله |
| ازجمله چالشهای بخش کشاورزی در ایران، ناکافی بودن تکنولوژی و تجهیزات است. کمبود تجهیزات مدرن به این معنی که بسیاری از کشاورزان از تکنولوژی‌ها و تجهیزات قدیمی و ناکارآمد استفاده می‌کنند که نتیجه این روند، کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌های تولید است. در کنار آن، نبود فناوریهای هوشمند، به اقتصاد این بخش آسیب وارد می کند. پژوهش کنونی در چنین بستری شکل گرفته تا به این مسأله محوری بپردازد که ابعاد هوشمندسازی کشاورزی کدام است، چه تجارب و درس آموخته هایی از هوشمندسازی کشاورزی در دنیا قابل استفاده بوده و چه نقشی می تواند در رونق کشاورزی ایران ایفا کند؟ پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی و متکی بر اسناد و گزارش های موجود، انجام شده و بازه زمانی آن، سال 1403 می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که برخی از مهمترین ابعاد این هوشمندسازی شامل حسگرهای پایش، اینترنت اشیاء برای بهینه سازی آبیاری و کوددهی، هوش مصنوعی و کشاورزی هوشمند اقلیم، کشاورزی عمودی و همچنین ابزارها، روشها و فناوریهای نوین بوم سازگار در کشاورزی هوشمند می باشد. مطابق بررسی حاضر، هلند، ژاپن، آلمان و ایالات متحده، از کشورهای پیشرو در این زمینه هستند. نتایج پژوهش، روشن ساخت که آثار هوشمندسازی کشاورزی در کشور عبارت است از: بهبود بهره‌وری منابع، کاهش هزینه‌ها و افزایش سوددهی، افزایش تولید و بهبود کیفیت محصولات، کاهش تأثیرات زیست‌محیطی و نیز ارتقاء ایمنی غذایی. همچنین در پایان، الزامات و شرایط هوشمندسازی کشاورزی در کشور شامل دسترسی به اینترنت پرسرعت، شبکه‌های مخابراتی قوی، زیرساخت‌های برق، آموزش کشاورزان، فرهنگ‌سازی، تخصیص بودجه، همکاری با مراکز تحقیقاتی، تبادل دانش و تجارب، سرمایه‌های و جذب سرمایه‌گذاری خارجی ارائه شد. |
| کلیدواژه ها |
| ابعاد، تجارب جهانی، هوشمندسازی کشاورزی، درس آموخته ها، ایران |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |