کاربرد رهیافت اثر درمانی در بررسی میزان اثربخشی اعتبارات دولتی در پذیرش روش‌های آبیاری نوین

کد مقاله : 1060-13CIAES (R1)

نویسندگان

مریم حق جو * دانشگاه تبریز

چکیده مقاله

به عقیده بسیاری از کارشناسان فقدان مدیریت صحیح اختصاص آب به حوزه کشاورزی آن‌قدر تأثیر گذار بوده که طراحی مجدد الگوهای آبیاری جدید، یعنی همان روشی که کشورهای موفق جهان پیشه خود کرده‌اند، را بیش از پیش ضروری ساخته است. بی‌شک بهبود بهره‌وری آب را در بخش کشاورزی یکی از مهم‌ترین اقدامات در راستای اصلاح مدیریت منابع آبی است. بهره‌وری آب در کشاورزی ایران نزدیک به یک پنجم استاندارد جهانی است. بسیاری معتقدند اعطای تسهیلات و افزایش توانمندی مالی کشاورزان، می‌تواند گامی مؤثر در راستای به کارگیری روش‌های مدرن و بهره‌ور آبیاری و در نتیجه صرفه‌جویی قابل توجه در مصرف آب باشد. در این راستا، مطالعه حاضر سعی دارد با کاربرد رهیافت اثرات درمانی، تأثیر آموزش‌های دانشگاهی و یا ترویجی مرتبط با بهره-وری آبیاری را در استفاده کشاورزان از روش‌های بهره‌ور و نوین آبیاری، در میان 132 کشاورز دریافت کننده اعتبار به‌عنوان گروه تحت‌درمان و 212 کشاورز تبریزی که اعتبارات دولتی دریافت نکرده‌اند، به‌عنوان گروه شاهد، در سال زراعی 1400 بررسی نماید. رهیافت اثرات درمانی نوعی مسئله «انتخاب نمونه» است که سعی در سنجش تأثیر یک برنامه آموزشی یا دوره تحصیلی که در اصطلاح «درمان» نامیده می‌شود، بر روی یک متغیر وابسته ویژه مدنظر محقق دارد. نتایج حاکی از تأثیر مثبت و معنادار اعتبارات اعطایی دولتی در استفاده از روش‌های نوین آبیاری می‌باشد. در این راستا می‌توان سیاست‌گذاری‌های بخش کشاورزی را به سمت ارائه تسهیلات بیشتر هدفمند برای کشاورزان، به‌ویژه در مناطقی که بحران کم آبی دارند، سوق داد.

کلیدواژه ها

آب کشاورزی، اعتبارات کشاورزی، اثر درمانی، افزایش راندمان آبی، روش‌های آبیاری نوین

وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی