ناامنی غذایی و اهداف توسعه پایدار در ایران (1394-1401)
کد مقاله : 1083-13CIAES (R1)
نویسندگان
مریم رضائی فر *1، صادق خلیلیان2، Hamed Najafi Alamdarlo3، محمدحسن وکیل پور4
1دکتری دانشگاه تربیت مدرس
2استاد اقتصاد کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
3عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس
4استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده مقاله
امنیت غذایی به عنوان یکی از اهداف اصلی توسعه پایدار بوده و دسترسی به مقدار کافی مواد غذایی و سلامت تغذیه‌ای همواره به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه پایدار مورد تاکید بوده است. در این راستا، هدف از این مطالعه تحلیل ناامنی غذایی در ایران در راستای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است. لذا، با استفاده از اطلاعات خام طرح نمونه‌گیری هزینه و درآمد خانوار و با استفاده از شاخص FGT، به بررسی وضعیت ناامنی غذایی در مناطق شهری و روستایی ایران برای سال‌های 1401-1394 پرداخته شد. نتایج نشان داد شیوع ناامنی غذایی در سال 1394 در دسترسی به کالری و پروتئین مورد نیاز بدن در منطقه‌های شهری 73/35 درصد و 12/31 درصد و در منطقه‌های روستایی به ترتیب 95/29 درصد و 39/27 درصد است. براساس نتایج، در سال‌های اخیر، ناامنی غذایی در دسترسی به کالری و پروتئین مورد نیاز بدن در مناطق شهری و روستایی کشور ایران روندی افزایشی داشته است. به طوری که در سال 1401، ناامنی غذایی در دسترسی به کالری و پروتئین مورد نیاز بدن در منطقه-های شهری ایران به 06/48 درصد و 38/42 درصد و در منطقه‌های روستایی به 35/44 و 68/40 درصد افزایش یافته است. این روند صعودی نشان می‌دهد کشور ایران در دستیابی به امنیت غذایی که از اهداف توسعه پایدار است، دچار مشکل شده است. بنابراین با توجه به نتایج مطالعه حاضر، پیشنهاد می‌شود شناسایی و حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر در برابر ناامنی غذایی و نظارت بر ناامنی غذایی خانوارها در مناطق شهری و روستایی مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها
اهداف توسعه پایدار، ناامنی غذایی، شاخص FGT، کالری، پروتئین، ایران
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی