| الگوی بهینه کشت تحت عدم قطعیت دسترسی به آب با اهداف اقتصادی و زیست محیطی در منطقه تحت بهره برداری آب رودخانه کارون (دشت شهرستان باوی: استان خوزستان) |
| کد مقاله : 1088-13CIAES (R1) |
| نویسندگان |
|
فاطمه فتحی *1، سیدرضا غرابی2 1دانشیار اقتصادکشاورزی دانشگاه شیراز 2دانشجو |
| چکیده مقاله |
| دشت شهرستان باوی یکی از دشت‌های استان خوزستان است که در طی دو دهه اخیر دچار خشکسالی شده است. در این شهرستان تبخیر و تعرق بسیار زیاد می‌باشد. به همین دلیل ارزش آب بالا می‌باشد و نقش مدیریت منابع در این شرایط دارای اهمیت است. الگوی کشت با توجه به سه هدف، حداکثرسازی سودناخالص، بهره‌وری آب و شاخص پایداری محیط زیست به ازای هر سناریو عدم اطمینان به دسترسی به آب بهینه‌سازی می‌گردد. البته به منظور در نظر گرفتن وزن هر هدف از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده گردید. نتایج نشان داد که سطح زیرکشت محصولاتی مانند گندم، جو با افزایش عدم اطمینان دسترسی به آب نسبت به شرایط فعلی افزایش یافت. همچنین محصول گندم از حالت آبیاری کامل به گندم با ده درصد تنش در مرحله اول آبیاری و بیست درصد تنش در مرحله دوم آبیاری به ترتیب 2500 و 2500 هکتار از سطح زیرکشت را در سطوح مختلف عدم اطمینان به دسترسی به آب را به خود اختصاص دادند که نشاندهنده‌ی این مسئله است که این محصول در سطوح مختلف عدم اطمینان، به گندم با استراتژی کم‌آبیاری متمایل شده است. در حالی که، سطح زیرکشت محصولاتی مانند شلتوک، بامیه با افزایش ریسک آب کاهش یافت. محصولاتی مانند لوبیاسبز، باقلاسبز، خیارچمبر و سبزیجات به دلیل کمبود کارگران ماهر رقمی ثابت بوده اند. به طور کلی، درحالی است که، سود اقتصادی و پایداری محیط زیست و بهره‌وری آب به ترتیب 29/14، 76/22 و 61/30 درصد افزایش نسبت شرایط فعلی را نشان می‌دهد. پیشنهاد این مطالعه اضافه نمودن استراتژی کم‌آبیاری و سیستم آبیاری متنوع در جهت ارتقای ارزش آب می‌باشد. همچنین با استفاده از سازمان‌های کشاورزی، کاشت محصولات ماش، کلزا، لوبیاسبز و کنجد ترویج شود. |
| کلیدواژه ها |
| استراتژی کم آبیاری، الگوی کشت، برنامه ریزی تصادفی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |