مدلسازی تورم در ایران با دو رهیافت اقتصادسنجی هموارسازی نمایی و خودرگرسیون میانگین متحرک انباشته |
کد مقاله : 1211-13CIAES (R1) |
نویسندگان |
محمد رضوانی *1، میلاد اتقایی2، زهرا قدرتی شاتوری3، احمد فتاحی اردکانی4 1دانشجوی دکتری 2دانشجوی دکترا 3دانشجوی کارشناسی 4دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه اردکان |
چکیده مقاله |
تورم بالا منجر به کاهش درآمد مردم میشود به طوری که سطح زندگی مردم جامعه کاهش مییابد و در نهایت مردم فقیرتر میشوند. علاوه بر این، تورم ناپایدار برای فعالان اقتصادی در فرآیند تصمیمگیری بیاطمینانی ایجاد میکند. تورم ناپایدار تصمیمات مردم در مصرف، سرمایهگذاری و تولید را پیچیده میکند که میتواند رشد اقتصادی را کاهش دهد. فعالیتهای بخش اقتصادی به نرخ تورم بستگی دارد و باید شرایط تورم در برنامهریزی اقتصادی لحاظ شود و برای تداوم فعالیت اقتصادی، پیشبینی شرایط اقتصادی ضروری است. اﻣﺮوزه ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ اﺑﺰار ﻣﻬﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺑﺮای ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺰاران اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽرود و روشﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﺑﺮای ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. هدف مطالعه حاضر پاسخ به این سوال است که برای پیشبینی تورم با استفاده از دادههای ماهانه از فروردین 1391 تا خرداد 1403 کدام یک از روشهای اقتصادسنجی هموارسازی نمایی و خودرگرسیون میانگین متحرک انباشته از دقت و کارآیی بالاتری برخوردار است. نتایج نشان داد که روش هموارسازی نمایی دوگانه بر اساس دو معیار MSE و MAPE روشی مناسبی برای پیشبینی نرخ تورم است. بر اساس پیشبینی روش هموارسازی نمایی دوتایی، احتمالاً تورم در 9 ماه آینده کاهش خواهد یافت. نرخ تورم پیشبینیشده برای بهمن و اسفند 1403 به ترتیب 49/25 و 69/24 است. با توجه به اینکه روش هموارسازی نمایی از پیچیدگی کمتری برخوردار است و از دقت بالایی برخوردار است پیشنهاد میشود برای پیشبینی این روش در اولویت قرار گیرد. |
کلیدواژه ها |
پیشبینی تورم، هموارسازی نمایی، خودرگرسیون میانگین متحرک انباشته، میانگین مربع خطا، میانگین قدر مطلق درصد خطا |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |