| ارزیابی پایداری کشاورزی در استان آذربایجان شرقی |
| کد مقاله : 1225-13CIAES (R1) |
| نویسندگان |
|
سمیه محمدی1، ایرج صالح *2 1دانشجوی دکتری گروه اقتصاد کشاورزی ، پردیس کشاورزی دانشگاه تهران، کرج، ایران 2دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی ، پردیس کشاورزی دانشگاه تهران، کرج، ایران |
| چکیده مقاله |
| توسعه بخش کشاورزی بدون نگرش پایداری، موجب بروز مسائل و مشکلات زیادی شده است. شاخص‌های پایداری دارای ویژگی‌های چند بعدی شامل ابعاد اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی هستند. در طول زمان افزایش تولید محصولات کشاورزی سبب بهرهبرداری بی‌رویه از منابع طبیعی و تخریب محیط‌زیست شده است. از این رو هدف از مطالعه حاضر سنجش پایداری کشاورزی استان آذربایجان شرقی در طی سال‌های 1401-1398 است، برای بیان اهمّیت نسبی هریک از شاخص‌ها، از مدل تحلیل شبکه و برای تحلیل داده‌ها، از مدل بارومتر پایداری استفاده شده است. برای این منظور ۶ شاخص اقتصادی و ۶ شاخص زیست‌محیطی برای این استان در نظر گرفته شد. نتایج این مطالعه (طی دوره 1401-1398) نشان داد که آذربایجان شرقی در وضعیت پایداری متوسط قرار دارد. همچنین مشاهده می‌شود وضعیت این استان در شاخص پایداری کشاورزی خیلی کم تنزل یافته است و وضعیت نسبت به سال 1398 بدتر شده است؛ بنابراین اعمال استراتژی‌های مدیریتی در هر منطقه با توجه به وضعیت شاخص‌های اقتصادی و زیست‌محیطی در آن منطقه بیش از پیش آشکار می‌گردد. همچنین با بررسی مهم‌ترین شاخص‌های لازم برای دستیابی به پایداری مشاهده می‌شود که مهم‌ترین شاخص‌های پایداری در بعد اقتصادی شاخص‌های نرخ مشارکت اقتصادی زنان و نرخ اشتغال زنان و بعد زیست‌محیطی مساحت جنگل‌ها و میزان بارش سالیانه می‌باشند که بایستی بیش‌ازپیش موردتوجه سیاست‌گذاران قرار گیرد. به عبارت دیگر، می‌توان با ارتقاء این شاخص‌ها در این استان که در وضعیت نامناسبی از نظر پایداری کشاورزی قرار دارند زمینه لازم جهت افزایش پایداری کشاورزی را فراهم ساخت. |
| کلیدواژه ها |
| بخش کشاورزی، سنجش پایداری، مدل بارومتر، آذربایجان شرقی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |